Bütün kuşları seviyorum ama galiba en çok kırlangıçları...
Haftalar önce 2 kırlangıç karavanın etrafında uçmaya başladı. Zaman zaman yere konacak kadar alçalıyorlardı. İlk gün Ahlatdede'nin bir işareti olduğunu düşündüm bunun, ikinci gün fark ettim ki, ortalıkta uçuşuyorlar diye toparlayıp komposta attığım ördek tüyleriydi ilgilerini çeken.
Havada birkaç tur attıktan sonra güvenli buldukları bir anda pike yapıp gagalarında beyaz bir tüyle uzaklaşıyorlardı. Zamanla yere konacak kadar rahat hareket etmeye başladılar. Biz de avuç avuç tüy topladık kümesten onlar için. Birkaç hafta sürdü bu şekilde. Sayıları giderek arttı ve bir gün gelmez oldular.
Evin sıvasına başladığımızda sık sık konuştuk kuşlardan, insanın yuvasını kendi elleriyle yapmasından. Bağevinin taş kısmını yapmaya gücümüz ve becerimiz yetmedi ne yazık ki. Sıva işini ise zevkle üstlendik.
Malzeme ve tekniği çoğunuz biliyor olmalısınız, yine de iki satır yazalım istiyoruz.
Arazimizde değil ama köyün yakınında kerpiç yapımı için kullanılan killi toprak bulunan bir yer var. Öncesinde bir kova toprak alıp denemiştik. Sonuçtan memnun kalınca bir traktör toprak getirttik.
Toprağı saman ve suyla karıştırıp güzelce çiğnemek gerekiyor. Asıl önemli olan ise, karıştırdıktan sonra birkaç gün beklemek gerekmesi. Her tür killi toprak için gerekli midir bilmiyoruz, ancak biz ilk gün denediğimizde çamur henüz yeterince yapışkan hale gelmemişti.
Sonrası kolları sıvayıp işe girişmek. Hiç yorucu olmadığı gibi oldukça zevkli. Duvar örülürken 'aman fazla harç kullanmayın' dediğimiz için taşların arasında büyük boşluklar kalmıştı. Tamamını sıvayla kapatırsak kalın bir katman olacaktı. Bu yüzden sıvadan önce boşlukları çamurla doldurmayı tercih ettik. İyi de oldu. Hatta duvarı bu haliyle bıraksak mı diye bile düşündük. Sonra dışarıdan taş, içerden toprak sıvalı (belki bir kısmı, belki hepsi kireç badana) olmasına karar verdik.
Arazimizde değil ama köyün yakınında kerpiç yapımı için kullanılan killi toprak bulunan bir yer var. Öncesinde bir kova toprak alıp denemiştik. Sonuçtan memnun kalınca bir traktör toprak getirttik.
Yumurtalar temizlenmezse yaprağı yiyerek bir günde küçük tırtıl halini alıyorlar. Bir sonraki aşama da daha tombul yeşil kurtlara dönüşüyorlar.
Ufuk fotoğrafta gördüğünüz bidonu kapağına yakın bir yerden delip 8 mm'lik inşaat demiri geçirdi. Demirin işlevi kovayı döndürmek ve içindekilerin karışmasını kolaylaştırmak. Kova düşey eksende düzgün dursun diye delikleri kapağa yakın açmayı tercih etti. Böylece yeni malzeme eklerken işimiz kolay oluyor, ancak çok dolu olduğunda döndürmek biraz zor.
Kovayı taşıyacak kazıkların sağlam olması gerekiyor. Ufuk çukurları taş ve toprakla doldurduktan sonra su dökerek sıkıştırdı. Bu haliyle kovayı ne kadar döndürürsek döndürelim kazıklar oynamıyor. 
Kovanın üstünde hava alması için bir delik var, altındaki musluktan da fazla suyu çıkıyor. İki kişinin mutfak atığı ile bir ayda doluyor. Hoş bizim atıkların çoğunu kanatlı kabilesi yiyor.
Solucanların girip çıkması için borunun toprak altında kalacak kısmı için matkapla delikler açtı.
Deliklerin çapaklarını temizledi. Böylece minik kırmızı solucanlar kuleye sağ salim girip çıkacak.
